interesante e lúcido artigo do membro da Plataforma Manolo Lema sobre o miradoiro da Pena:

PLATAFORMA POLA DEFENSA DO ESTEIRO DO TAMBRE 19 DE XANEIRO DE 2009

O Miradoiro da Pena non ten escondrixo
O Miradoiro da Pedra da Vella no extremo sur do Monte Da Pena ven de ser Culto dos nosos antepasados desde tempos ben antergos. Logo de ser arrasado polo lume en numerosas ocasións e de servir de canteira ata os anos de 1960 para a construción das casas das aldeas circundantes aínda conserva tres Mamoas ó seu pé, unha na cima a menos de 50 metros do punto xeodésico, duas máis nos Chans da Millareira no alto de Pedrouzo a menos de 500 metros e dúas máis na súa área de dominio, A Medoña en Tardiado e a do Gallardo.Mítico Olimpo Celta posto que a súa posición xeoestratéxica non ten desperdicio. Avistamento das dúas marxes da Ría desde o Castro de Baroña a Monte Louro, a sur e norte da Ría respectivamente. Por entre os montes do Confurco na parroquia de Tállara en Lousame deixa ver un anaquiño de mar fronte a costa de Carril na Ría de Arousa, dando unha imaxe ao observador da impoñente Cordilleira da Barbanza que parece quixera ser unha illa unida polo itsmo entre Noia, neste lado, e Ponte Veluso no outro. Ten tamén unha visión de privilexio cara o interior de Galicia; cara o este, no solnacente é coñecida a imaxe da Catedral de Santiago de Compostela que se divisa entre o Monte Pedroso e Parque de Santa Susana co maxestuoso Pico Sacro no fondo da fotografía; a vista ó norte pérdese pola meseta do Xallas entre picoutos no horizonte dos que se identifican ó cerca os do Monte da Ruña e o Alto de Castris; a mirada ó solpor ten especial encantía, ó mesmo tempo que co ollo esquerdo avistamos a desembocadura do río Das Donas no Tambre, éste na Ría e ésta no Atlántico co ollo dereito observamos de fronte o outro Olimpo Celta, o Monte Pindo marcando a foto o seu pico do Alto da Moa. Esta imaxe cautivou a retina dos poboadores desta bisbarra ó longo dos milenios e se houbera sensibilidade política lugares coma este, de contrastado valor cultural, e sobre todo Paisaxístico estarían Protexidos xa hai tempo, digo máis, agora mesmo non deben primar intereses a curto plazo que non sexan os de blindar a súa protección. No medio dos intereses economicistas xurdidos nas sociedades modernas, ás veces frenéticas polos monocultivos, deben aparecer e encenderse as conciencias públicas alá donde fiquen apagadas.Se repasamos a obra de Xerardo Agrafoxo ou a de Xan Mariño entre outros decatámonos do enmarcado valor histórico do territorio ó que me estou a referir.
Cabe facer unha ruta na toponimia de raíces Celtas nas aldeas ubicadas nas dúas ladeiras do Monte da Pena, todas a menos de 3 km do Mirador: Mourelos, Vilar de Banzas, Cabanamoura, Couso, Vilar de Xallas, Mourís, Romarís, A Medoña, Cuns... No mesmo espazo están catalogados os Castros de Cando, o da Esfarrapa, o de Banzas e o do Castelete no Concello de Outes, o de Couso de Abaixo, o de O Castro, o de Albite e o de Mourís no concello de Negreira. Segundo Xerardo Agrafoxo esta concentración de necrópolis castrexa é debida ás condicións agrobiolóxicas do terreo que fan posible unha elevada demografía, condicións que tamén aproveitaron sociedades anteriores á crastrexa como demostran a cantidade de monumentos dolménicos.

O espiñazo do Monte da Pena ten polas dúas ladeiras alta densidade de núcleos de poboación e está exposto o seu avistamento desde un radio de máis de 40 km ó seu arredor, desde tódalas praias, cabos e pobos que miran mar adentro de ámbalas marxes da Ría de Muros e Noia. É sobor de todo un recurso turístico de valor contrastado, non cabe pensar que se poida vender por dous megavatios ou que só se valore desde a perpectiva industrial.

Os que aquí convivimos suplicamos cordura ós dirixentes públicos, e como está na súa man, pregámoslle lexislar un decreto urxente que protexa o sur do Monte da Pena (o norte xa ten ubicado o parque eólico de Corzan) como se ven de facer nas paraxes de Penedos de Pasarela e Penedos de Traba. Neste intre non sería honroso abandoar os cidadáns desta comarca na estratexia do "divide e vencerás" que veñen de practicar as empresas interesadas en máis viraventos co consentimento de algunha institución admitindo a trámite os seus anteproxectos tendenciosamente documentados.

Manolo Lema.Nacido en Cabanamoura, Outes